Εκτός από την πολιτική αποκτήνωση -που στο καθημερινό λεξιλόγιο είναι ταυτισμένη με τη λέξη χούντα- η επταετία μας άφησε και ένα πλούσιο κληροδότημα κακογουστιάς μοιρασμένο ισόποσα σε διάφορους τομείς. Από τα αρχιτεκτονικά εγκλήματα και την καθαρεύουσα του Παπαδόπουλου μέχρι της γιορτές εθνικής υπερηφάνειας και τα χουντικά λυρικά άσματα, από τις ταινίες του Πρέκα και του Τζέημς Πάρις, μέχρι το καλογυαλισμένο σκαρπίνι του χαφιέ συναντάμε το ίδιο γούστο το οποίο μας αποδεικνύει πως η αισθητική αποβλάκωση χρησιμοποιεί συχνά σαν φωλιά της την ηθική αρτηριοσκλήρωση.
Τα χουντοτράγουδα σπάνια τα συναντά κανείς σήμερα. Ίσως γιατί είναι τόσο φάλτσα όσο το συριστικό ‘’ν’’ στο τέλος κάθε καθαρευουσιάνικης λέξης στους λόγους των στρατηγών. Ξεχασμένα σε κασέτες, γραμμένα άλλοτε από συνθέτες γλείφτες και συμβιβασμένους(τύπου σαξοφωνίστα Κατσαρού), άλλοτε κατόπιν διαγωνισμού από απλούς νομιμόφρονες νοικοκυραίους και τραγουδισμένα από γνωστούς τραγουδιστές τύπου Μπιθικώτση, περιορισμένα ακόμα και στην εποχή τους λόγο της αντιαισθητικότητάς τους, τα χουντοτράγουδα παραμένουν ένας Παρθενώνας βλακείας της ελληνικής ακροδεξιάς. Απολαύστε:
«Μεσ’ τον Απρίλη έφθασαντρεις μάγοι με τα δώρα. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος κι ο Παττακός στην ώρα. Ακόλουθα στέκει πιστός ο Νίκος Μακαρέζος που στάθηκε στο ραντεβούκαι τώρα σαν Εγγλέζος».
«Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή,το μέλλον χτίζει η νιότη αγκαλιασμένη, δυνατή, μ’ εργάτη, αγρότη, φοιτητή και πρώτο το στρατιώτη…».
‘’Τρανές μανάδες κάνανε τους Τέσσερις Μεγάλους Το Γιώργο Παπαδόπουλο τον Παττακό και άλλους!’’
«Μας φαίνεται σαν τώρα, που εκινήθη ο Στρατός και έσωσε τη χώρα. Τώρα ο Παπαδόπουλος και ο Στρατός επίσης, θα επιτύχουν θαύματα ώστε η Ελλάς να ζήση».
«Στα μέσα της ανοίξεως στην τόση ωραιότη ανέτειλε περήφανη τ’ Απρίλη εικοστή πρώτη. Και γελαστός ο ήλιος με ξέχωρη λαμπράδα απ’ άκρη σ’ άκρη φώτισε τη δόλια την Ελλάδα.
Τα στρατευμένα της παιδιά τα τίμια βλαστάρια με αρχηγούς περήφανους αληθινά καμάρια,
βάλαν το στήθος τους μπροστά αγνοί συνταγματάρχες και εφωνάξαν μ’ αντρειά στην πάντα οι κομματάρχες
και τα ρουσφέτια κι οι ψευτιές η κατηφόρα φθάνει καθίσετε στην άκρη σας όλοι οι λαοπλάνοι».
«Δυο τρανοί συνταγματάρχες κι ο γενναίος Παττακός όρμισαν σαν καταρράχτες όπως ένας κεραυνός».
"Χειρουργική επέμβασις επιτυχώς εδόθη / Και εκ βεβαίου θάνατου ο ασθενής εσώθη / Συγχαίρουμε τους χειρουργούς και αισιοδοξούμε / Πως τελική ανάρρωση στον ασθενή θα δούμε."
"Γεια σου αητέ της Ρούμελης / Νικόλα Μακαρέζο / Γεια σου σαϊνη της Γραβιάς / κι ελάφι της Λαμίας. / Εσύ και οι συνάδελφοί σου / οι τρεις ανδρειωμένοι / Κανείς δεν σας παρέσυρε / για να σας βάλη χέρι."
Σε τσάμικο:Ωρέ η Εθνική Κυβέρνηση η Εθνική Κυβέρνηση του Εθνους μας σωτήρας. Ωρέ με Γιώργο Παπαδόπουλομε Γιώργο Παπαδόπουλο και Παττακό λεβέντη. Ωρέ Εικοσιμιά του Απριλιού εικοσιμιά του Απριλιού εστήσανε το γλέντι.
Σε καλαματιανό:Στις Εικοσιμιά τ' Απρίλη σηκωθήκανε έξι φίλοι του στρατού μας οι φωστήρες και του έθνους οι σωτήρες.Να μας ζήσει ο στρατός, Σπαντιδάκης, Παττακός,Παπαδόπουλος ο Γιώργος, Κόλλιας ο πρωθυπουργός.Μακαρέζος, Αγγελής κι όλοι οι επιτελείς.Να μας ζήσει ο στρατός, Σπαντιδάκης, Παττακός.Οι εργάτες και αγρότες που με αίμα και ιδρώτες στη σκληρή δουλειά μοχθούνε, τώρα τη στοργή θα βρούνε. Να μας ζήσει ο στρατός
Και αν η κωμική κακογουστιά των στίχων ορίζει την απόσταση των τραγουδιών από την σημερινή εποχή, ας μην ξεχνάμε πως το κομμάτι στο οποίο η χούντα επιβιώνει, δεν είναι το πολιτικό αλλά το αισθητικό. Στα σίριαλ του Φώσκολου, τις ελληνικούρες των προπονητών, στις ταινίες των εθνικών επετείων, στις παρελάσεις, στα τηλεπακέτα βιβλίων, στους λόγους περί ‘’κουλτουριαρέων’’, ‘’αγανακτισμένων πολιτών’’ και ‘’τρομοκρατημένων πολιτών’’ . Ας ανατριχιάζουμε λοιπόν λίγο περισσότερο στη θέα του κακόγουστου, γιατί στην Ελλάδα πολύ συχνά το κακόγουστο στο βάθος του μυρίζει συνταγματαρχήλα….
(στο περιοδικό Κόκκινη κλωστη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου